اتصال قابل پیاده f1

اتصال قابل پیاده (Dismantling Joint) که با نام اتصال جدا شونده و اتصال قابل باز و بسته شدن نیز شناخته می شود ، اتصالی است که از دو لوله یک سر فلنج که فلنجهای آنها دارای مشخصات یکسان می باشند  به همراه یک رینگ میانی چدنی یا فولادی و واشر آببندی میانی تشکیل  شده است که به وسیله پیچ و مهره های طولی نسبت به یکدیگر ثابت شده و یک مجموعه صلب و قابل تنظیم را ایجاد می کنند. این اتصالات نقش تعیین کننده ای در طراحی و چیدمان خطوط لوله و شیرها دارند. به نحوی که  با باز و بسته کردن مهره های آن  می توان طول این اتصالات را تنظیم نموده و فاصله مورد نیاز جهت باز و بسته کردن شیرآلات و سایر انواع اتصالات خط انتقال ، تجهیزات ایستگاه پمپاژ ، مسیر کنار گذر تانک ضربه گیر و  …. را فراهم کرد.

اتصال قابل پیاده نه تنها امکان نصب و تعمیرات و نگهداری سریع و آسان شیرها، پمپ ها ، تانکهای ضربه گیر  و … را فراهم می کند ، بلکه می تواند تا حدی مشکلات ناشی از انحراف طول خط لوله اجرا شده از نقشه طراحی را با تغییر طول به میزان  میلیمتر بر طرف نماید.

بکارگیری اتصال قابل پیاده بسیار ساده است و می توان به راحتی با باز کردن مهره های این نوع اتصال ، اجزای آن را منفصل نموده و با قرار دادن آن در محل خود به وسیله پیچهای طولی ، موقعیت آن را در فاصله مورد نظر بین فلنجهای دو طرف (برای مثال یک طرف خط لوله و یک طرف نوعی شیر فلنجدار) ثابت نمود و با سفت کردن مهره های رینگ میانی و فلنجهای دو طرف ، آن را آببند کرد. از طرفی پیچهای طولی اتصال قابل پیاده به ما کمک می کنند ضمن بهره مندی از یک قطعه قابل تنظیم ، کماکان یک سیستم ایمن ، صلب و کاملاً مقاوم را در برابر بارهای کششی و فشاری منتشر شده در طول خط لوله ، داشته باشیم.